herkesin sırtından yükünü almak ama sırtımda yük var diye söylenmek
*çocukluğunu yaşamadığını söylemek ama yetişkinlikten korkmak
*ebeveynlikten korkmak ama yakınların anneliğini/babalığını yapmak
*dışlandığını düşünmek ama içinde olunca bunalmak
*sorulduğunda daralmak ama fikri alınmadığında yok sayıldığını düşünmek
*yorulmak ama dinlenme anlarını ‘’yaşamıyorum/hayat bu değil’’ düşüncesiyle heba etmek
*sadece kendinden vermek ama almadığında öfkelenmek/almayı reddetmek
*her şeye koşmaktan yorulmak ama başkasının koşmasına izin vermemek
…
yakınılan, istenilen, okunan, görülen, duyulan, bilinen, besleyen, kusturan, yaşatan, öldüren, hayıflandıran, davranışı sürdüren... hepsi aynı yerde.
büyük başkanın arzusu ne, arzum ne? bildiğim ne, gerçekten istediğim ne?
bilinç düzeyinde, anlam düzeyinde, bilinende, duyulanda, okunanda her şey aslında "olması gerektiği" gibi. "ben de biliyorum, istemiyorum da ama hep aynı şey geliyor başıma" demek de biraz burayla ilgili. doğruyu bilmek, anlamlandırmak hatta "istememek" bir şeyi değiştirmiyor. orada başka bir şey var ve o gerçekleşiyor.
bilinçdışı bu nedenle anlamlı, iyi/kötü besleyen, oraya döndüren, "hep başıma geliyor"u söyleten, arzu orada...
örneğin; ailenin çocuk yerine koymasından hayıflanırken, yetişkinliğe dair adımları reddetmek gibi, anne babaya dair ihtiyacın devam etmesi gibi, maddi manevi onlar tarafından bir ömür boyu bakılmayı, beslenmeyi istemek gibi, istediği olmadığında öfkelenmek bir çocuk gibi... görünürde yetişkin, üstüne titrendiğinde boğucu ama annenin kolları daima açık, oraya dönme arzusu daima açık...
görünürde kimsenin annesi, babası değil ama 30 yaşındaki insanın karnının doyup doymadığından emin olmak istiyor... onun açlığından endişe duyuyor...
yorgun, yük almaktan yorulmuş ama kimsenin kendi adına bir şeyleri halletmesine izin vermiyor, yükü talep ediyor, arzuluyor, yük gelince de kızıyor... yorulduğu da gerçek, yükü arzuladığı da gerçek.
bilinç/bilinçdışı farkı buralarda...
bildiğimiz/istediğimiz/arzuladığımız ile gerçekten bildiğimiz/istediğimiz/arzuladığımız çoğu zaman bambaşka...
