"başıma harika bir şey geldi. göğün yedinci katına çıkarıldım. bütün tanrılar toplanmış oturuyordu. özel bir lütufla bir dilek hakkı bahşedildi bana. şöyle dedi merkür: gençlik mi istersin, güzellik mi, güç mü, uzun ömür mü, dünyanın en güzel kızını mı yoksa hazinemizdeki diğer hazları mı? istediğini seç, ama sadece birini seçebilirsin."
bir an için ne diyeceğimi bilemedim, sonra tanrılara şöyle seslendim: "ey muteber çağdaşlarım, bir şey seçiyorum, kahkahanın her zaman benden yana olmasını." #kierkegaard
"kahkaha benden yana olsun" dileği tarif edilemez bir hisse sokuyor. biraz yanlış anlaşılmaya müsait; başta hep gülüp eğleneyim, hayatımda acıya yer olmasın der gibi. ama burada kierkegaard'ın söylemeye çalıştığı şey hayatın saçmalığı karşısında kahkaha. çünkü hayat, olduğu haliyle saçma, boş ve anlamsız ancak biz buna rağmen anlam üretmek zorundayız zira insan için tinsel olarak anlamsız yaşamak imkansızken, yine de insan anlamdan yoksun bir halde; anlamdan tamamen yoksun olan bu dünyaya fırlatılır. haliyle bu korku verici olduğu kadar gülünç de bir durumdur, saçmadır, absürttür. ve kierkegaard ne yaparsak yapalım pişman olacağımızı söyler ve anlamı yanlış yerden ürettiğimizi, bu nedenle bu kahkaha mizahi ve ironik bir yerden. izahı olmayan şeylerin mizahı olur misali...
