Skip to content

Eksikliğimi hediye ettiğim şey: Aşk

lacan’a göre; eksikliğimin ortaya çıktığı ve bu eksikliğimi hediye ettiğim şey aşksa eğer, elimde hediyemle aşkımı itiraf ettiğim kişinin kapısına gittiğimde ve kapı açıldığında yüzüm aşkla gülerken hediyemin içine bakılmaz, geçiştirilirse ne olacak?

ortaya çıkan eksikliğimle kalacağım ve böylece eksikliğimi gömmeyi savunma edindiğim her duygum öylece açığa çıkacak. elbette aşık olduğum kişinin bu eksikliği tamamlamasını bekleyemem ancak açıp bakmasını isterim ya da en azından kapıyı hiç açmamasını...

lacan, teoriyi belki de böyle kullanmıyordu, bu metafor bir bütünken anlamlıydı, eksiklik ancak o birleşme olduğunda ortaya çıkıyordu.

ama ya lacan‘ın dediği gibi değilse ve teori ‘’eksik’’ kalıyorsa. ben eksikliğimi hediye ettiğimde, karşımda görülmeyen, duyulmayan bir ben bulursam…eğer teori; böyle bir senaryoda arzumun, zaten görülmemek ve duyulmamak olduğunu iddia ederek benim aradığımın böyle bir şey olduğunu söylüyorsa aşk hangi koşulda iyileştirici olur? ya da aşk hediyenin kabul gördüğü öngörüsünden itibaren mi başlar? zaten eksikliğimin afişe edilmesi beni yaralar ancak kapının açıldığı halde hediyemin görülmemesi beni daha fazla yaralar.

duyulsun, görülsün diye istemsizce ortaya çıkardığım duygularım ise ininden çıkmış, ne yapacağımı bilmeden savurur beni. eksikliğim bir şekilde bastırdığım, sancılı da olsa üstünü örttüğüm bir yerdendir ama aşkımla artık ortada, savunmasız, beni çocuksulaştıran bir konumdadır. ben bu çocukluğumla ne yapacağım? görülmedikçe, duyulmadıkça yetişkinlikle üstünü örttüğüm, cilaladığım, kapladığım eksik çocukluğum daha fazla çocuklaşıp, daha fazla talep edecek; zamanında eksikliğimin kaynakları annemden ve babamdan talep ettiğim gibi.

aşkın nesnesinden eksikliğimi tamamlamasını bekleyemem, ki zaten eksikliğim tamamlanamaz, en nihayetinde eksiklik zaten tanımlanamaz… nesne a bu yüzden. zaten aşk da o eksikliğin tamamlanması değildir; bastırılan eksikliğimin dile gelmesidir; tamamlamasan da, onu oradan almasan da eksikliğimi görmen ilişkilenmem için elzemdir.

benim arzum veya eksikliğim yaralanmaksa eğer o halde talebim anne babam olman değil, o yarayla ne yapacağıma şahit olmandır. beni iyileştirecek şey budur.