"bundan sonra ne olacak? gelecek ne getirecek? bilmiyorum. hiçbir fikrim yok. bir örümcek doğasının peşinden gidip sabit bir noktadan başlayarak ağını öre öre ilerlerken, ne kadar çılgınca dönerse dönsün, önünde tutunacak hiçbir yer bulunmayan bir boşluk görür hep. benim için de aynı şey geçerli: önümde hep boşluk var, beni harekete geçiren sebep ise arkamda bir yerde serili. hayat arkadan öne gidiyor. korkunç, dayanılmaz bir şey bu. kimse ölümden dönmez, kimse dünyaya ağlamadan gelmez. kimse dünyaya ne zaman gelmek istediğinizi sormaz, kimse ne zaman gitmek istediğinizi sormaz... ne boş ve anlamsızdır hayat. bir insanı gömeriz; mezara kadar peşinden gider, kendimizi kendi uzun yaşamlarımızın düşüncesiyle avuturuz. ama ömür dediğin yetmiş sene, ne kadar uzun sahiden? neden hemen bitirmiyoruz bu işi? neden orada kalıp mezarlarımıza kendimiz atlamıyor, sona kalacak, son ölünün üzerine üç kürek toprak atacak olanın aramızdan hangi talihsiz olacağına kura çekerek karar vermiyoruz sahiden?"#kierkegaard
gerçekten neden? öleceğimiz kesinse ki kesin, neden bu işi şimdi bitirmiyoruz? neden sürekli yeni ayrımlara, yollara giriyoruz? ne için çabalıyor, ne için yaşıyoruz? çünkü tinsel olarak buna mecburuz. anlam üretmek zorundayız.
zira hayat çözülecek bir problem değil yaşanacak bir hakikat. zaten en büyük problemimiz de bu. hayatı çözmek istiyoruz, her şeyin bir cevabı olmalı, her şey önceden belirlenmiş, sabit ve katı, duygularımız kontrolde, yaşadığımız, hissettiğimiz her şey belirli olsun. ancak hayat deneyime katılarak yaşanıyor. yaşamak için gerçekten deneyimlemek gerekiyor, hayatın içinde kalarak, akışta olarak. yaşamdan kaçmak, önceden belirli ve tanıdık yapma eğilimi ile girilen yollar keşiften oldukça uzak, otantik değil oysa. önümüz bomboş, belirsiz, arkada anlamlandırılacak şeyler var ve deneyimden kaçmadan, bir süreci beklemeden olduğu gibi seçimlerle yaşamamız gerekiyor... ama şu an modern zamanda, ileriyi anlamlandırma kaygısı ile deneyimin özgürleştiriciliğini unutuyoruz. zaman bu planların dışında chronos ve kairos halinde ilerlerken, chronosun gerçekliği bir yana kairos için hayat ancak deneyime katılarak yaşanıyor. sürekli varolarak.
