bazen sesini herkes duysun istiyorsun, herkes duysun kaygılarını, herkes alsın korkularını… bazen de kimse ellemesin, bıraksınlar öylece…
bazen iyi olduğuna ikna etsinler seni, güvendesin desinler… bazen de tek bir zerrene dokunmasınlar, iyilik gibi…
bazen kalabalıklaştırsınlar çevreni, bazen de yapayalnız bıraksınlar…
bazen öylece ölüp gitmeyesin, ardında kalıcı bir şeyler kalıversin… bazen de tozun kalmasın, ağlamasınlar ardından…
varolmak ya da olmamak… görsel 31 Aralık 2021'den, biten bir senenin son gecesi. sipariş verdiğim kitapların geldiği koliyi açtığımda çıkan görüntü... yaşam ve ölüm yine yan yana.
hepsi aynı, tüm mesele de bu. hayat bu iki kutup arasında geçip giden zamandan başka bir şey değil. zaten böylesi makbul.
nietzsche böyle buyurdu zerdüşt’te bundan bahsediyordu… ebedi tekerrür. hayat sürekli çelişkili durumlar arasında gidip gelecek, her an ölüme, her an yaşama temas edeceğiz.
ve bir gün tamamen öleceğiz.
"biz varsak ölüm olmayacak, ölüm varsa da biz olmayacağız."
bunu bilerek insan olmanın ağırlığını yaşayacağız. mecburen anlam üretecek, kaygıya kulak vereceğiz. madem öleceğiz, yaşamak umurumuzda olacak…
