"eğer ölümün varlığı kesinse, ki düpedüz kesin, ölümün kararıyla diğer her şeyin sona erdiği, ölümün bize hiçbir zaman hiçbir açıklama sunmadığı da kesinse, o halde anlama işi bize düşer ve ciddi bir akıl yürütme de şöyle işler: ölüm geceyse hayat gündüzdür ve gece çalışamıyorsak o zaman gündüz çalışabiliriz. yani ciddiyetin kısa ve telaşlı feryadı şudur: ne yapacaksan bugün yap. çünkü ölüm, bütün ciddiyetiyle, her şeyden çok harekete geçirir insanı. hiçbir şey onun kadar teşvik etmez uyanıklığı. ölüm, keyfine düşkünlere "haydi yiyelim içelim, yarın ölebiliriz çünkü" dedirtir. ama hayata karşı kaçamak bir şehvettir bu; kişinin yaşamak için yiyip içmek yerine, yiyip içmek için yaşadığı aşağılık bir düzendir. daha derin bir ruhta ölüm fikri kişinin cesaretini sarsan iktidarsızlık hisleri uyandırabilir; hakikaten ciddi insana ise hayatta doğru hızı ve o hızla yürüyeceği doğru istikameti verir. okun hızını ayarlamak için gerilen hiçbir yay kirişi, ciddiyetle ve gereğince gerilmiş bir ölüm düşüncesinin canlıya verdiği hızla boy ölçüşemez. çünkü o zaman o ciddiyet kendi gücünün sınırlarını zorlayarak günün meselelerini yakalar. hiçbir görev önemsiz değildir onun için, hiçbir süre kısa değildir... bu yüzden bırakalım ölüm tutsun gücünü elinde, "şimdi her şey bitti" diyebilsin zamanı gelince. ama bırakalım hayat da çalışma hakkını tutsun hâlâ gündüzken ve aramızdaki ciddiler de bu işte yardım alsın ölüm düşüncesinden." #kierkegaard
ölümün varlığı kesin ama hızlı yaşa genç öl fikri de sahte bir düzen... ölüm fikri her zaman aklımızda olmalı ama bu bizi şehvet peşinde koşturmaktansa bu hayatı daha anlamlı yaşamak, kendi arzumuzu üretmek için etkilemeli. zira madem ölüm var o halde sadece eğlenelim demek de öğreti... anlamdan yoksun bir halde atıldığımız bu dünyada yaşayabilmek için bir anlama ihtiyacımız var. ölüm bunun en büyük itkisi. yaşamın absürtlüğü de bu.
iyi ki ölüm var.